‘Dit kan niet waar wezen!
Ik heb hier niet voor gekozen!
Mijn leven is geruïneerd!
Hoe kan ik ooit nog iemand vertrouwen?
Ik wil dit niet!
Wat moet ik nu doen?
Ik kan hier niets aan doen!
Mijn situatie is hopeloos…
Ik moet gewoon doorgaan en niet zo piepen, er zijn ergere dingen.
Gewoon aan positieve dingen denken, leuke dingen doen, dan komt het allemaal goed…’
Afscheid. Onzekere toekomst, fysieke of mentale kwalen die we moeten accepteren, ontslag, fusie van de organisatie waar je voor werkt, collega’s die vertrekken, overlijden, faillissement, afscheid; het einde van een bepaalde periode en onzekerheid over de toekomst. Wat als je leven even hier even vol mee zit? Het leven je even niet lijkt toe te lachen?
Weten we eigenlijk nog wel hoe we met deze ingewikkelde situaties, gevoelens en emoties om moeten en kunnen gaan? We zijn zo gewend geraakt aan de maakbaarheid van ons geluk en ons leven, zo gewend aan (schijn) zekerheden. Wat doe je als alles wegvalt en je leven op z’n grondvesten staat te schudden? Hoe ga je dan om met al deze emoties? In deze blog een oefening om hiermee aan de slag te gaan!
Vroeger was alles beter??
Om ons gelukkig te kunnen voelen en ons te kunnen verbinden met nieuwe doelen, wensen en mensen, zullen we oude doelen en wensen ook moeten leren loslaten. Of liever gezegd, leren omarmen en integreren. Ons er opnieuw toe moeten leren verhouden. Want loslaten is een illusie, je kunt ervaringen tenslotte niet ‘ont-ervaren’, deleten of wissen.
Rouwen is in de laatste jaren steeds minder zichtbaar geworden in onze maatschappij. We maken er ook minder tijd voor en uiten het nauwelijks nog. Vroeger droegen we bij overlijden bijvoorbeeld een aantal weken zwarte kleding, hadden we ceremonies en rituelen om deze periode van rouw er zichtbaar te mogen laten zijn. We waren ons meer bewust van onze sterfelijkheid en de vergankelijkheid van het leven. Het leven was daar veel meer mee verbonden en aan de orde van de dag.
Tegenwoordig is dat anders. We leven langer, hebben in onze westerse maatschappij enorm goede medische zorg en we zijn vooral bezig met jong en fit blijven. We houden onszelf vooral verantwoordelijk voor ons eigen geluk en onze gezondheid. We negeren en accepteren nauwelijks dat we dit maar ten delen in eigen hand hebben. We zijn gewend geraakt aan instant gratification; we willen ons NU gelukkig en gezond voelen. We vergeten soms dat we mensen zijn en geen computers. Onze processen komen en gaan. En zijn niet met een druk op de knop geheeld of gewist.
Bij bijvoorbeeld overlijden vinden we het nog logisch dat mensen rouwen. Maar omgaan met andere vormen van verlies of verandering is soms minder zichtbaar en misschien ook wel minder geaccepteerd. Dit kan er soms ook voor zorgen dat we het verdriet van verlies of verandering niet ten volle meer kunnen of durven ervaren en tonen. We voelen hierbij het ongemak van onszelf (ben ik hier nou nog niet over heen?? Ze zien me weer aankomen met m’n verhaal) en/of soms van de ander (Joh maak je niet druk, dit gaat ook weer voorbij) wanneer we deze gevoelens er even echt laten zijn.
Vier helende emoties
Toch mogen we hier weer meer aandacht voor leren hebben. Je kunt niet kiezen wat je overkomt, hoogstens hoe je er mee omgaat en het verwerkt. Want wanneer we onze negatieve gevoelens niet toelaten, verliezen we ook het vermogen om echt positieve gevoelens te ervaren.
We kennen vier helende emoties. Hiermee mogen we meer verbinding maken om onze gehechtheid los te laten aan wat we hebben verloren en ons hart te ‘resetten’ om zich te openen voor het nieuwe
- Woede
- Verdriet
- Angst
- Spijt
Zolang we blijven boos of verdrietig zijn, we zijn nog steeds gehecht. Als we angst en verdriet voelen, staan we nog niet open voor de nieuwe mogelijkheden die er voor ons zijn. Als we, al dan niet bewust, gehecht blijven aan deze emoties kunnen we daar op allerlei manieren last van krijgen. Zo kun je bijvoorbeeld heel moe zijn en niet begrijpen waar dit vandaan komt. Je kunt bang worden voor je emoties en alles willen vermijden.
Tijd om het beest dus in de bek te kijken…
Oefening – The Feeling Better Letter
The Feeling Better Letter
Een mooie oefening hiervoor, geïnspireerd op het ideeën van schrijver John Gray, die een eerste stap kan zijn in het helen van je emoties is het schrijven van een brief naar iets of iemand waarin deze emoties zitten verwerkt. Ga als volgt te werk:
- Ga op een rustige plek zitten, telefoon op stil, even tijd voor jezelf.
- Schrijf achter elke zin een antwoord over de situatie die wat je graag wilt verwerken.
- Voel de emoties in je lijf tijdens het schrijven, alles is oké.
- Optie: Deel naderhand de inhoud eventueel met iemand die naar je kan luisteren, zoals iemand die je dierbaar is, of bijvoorbeeld een coach. Gehoord worden in emoties kan heel helend werken. Dit hoeft niet iemand te zijn die iets met de situatie te maken heeft. De heling vindt plaats in jezelf.
- Accepteren en weten dat dingen uit het verleden niet anders hadden kunnen lopen dan ze gelopen zijn, kan soms ook een louterende gedachte zijn.
Beste/ Lieve….
Niveau 1: Woede
Ik vind het niet prettig…
Ik verwijt je..
Ik vind het frustrerend…
Ik ben boos/woedend…
Ik wil…
Niveau 2: Verdriet
Het kwetst me…
Ik ben teleurgesteld…
Ik ben verdrietig…
Ik ben ongelukkig…
Ik wilde dat…
Niveau 3: Angst
Ik ben bezorgd…
Ik ben bang…
Het beangstigt me…
Ik vind het pijnlijk…
Ik heb behoefte aan…
Niveau 4: Spijt
Ik bied je mijn verontschuldigingen aan…
Het spijt me…
Ik schaam me…
Ik voel me opgelaten…
Ik ben bereid…
Niveau 5: Liefde, Begrip, Dankbaarheid en Vergeving
Ik hou van…
Ik waardeer…
Ik besef…
Ik vergeef…
Ik zou graag…
Ik vertrouw…
(Jouw naam)